Rustig aan, dan breekt het lijntje niet
We liggen al weer een paar weken in Terneuzen.
Deze keer was het voor een longontsteking. Die begon al op weg naar onze losplek in Frankrijk maar ik wilde liever door mijn eigen dokter behandeld worden dus we zijn vanuit Frankrijk leeg naar Terneuzen gekomen, op het laatst wel met mijn tong op mijn hielen. Ik mocht na onderzoek meteen in het Ziekenhuis blijven.
Maar als alles goed gaat varen we over een paar weken weer.
Weer eens in Conflans-Sainte-Honorine, op weg naar Évry. Even boodschappen doen en vooral Sushi scoren.
Intussen leven we een rustig wal leven zonder dat we veel werken. Niet echt vakantie maar het komt wel een beetje in de buurt. Jammer dat ik nog steeds niet helemaal ok ben, maar daar doe je weinig tegen.
Aan de wal heel normaal maar voor ons een luxe, gewoon naar de winkel lopen wanneer je graag iets wilt eten.
Ons uitzicht door het raam
En door het andere raam
We doen weinig aan het schip. Het weer is er niet echt meer naar om nog degelijk te verven en dat is wel jammer, er zijn deze zomer een paar verfklussen blijven liggen.
Echt onderhoud binnen gaat niet zo goed, daar moet ik meestal toch wel zelf bij zijn en dat kan ik nu beter niet doen. We hebben wel een paar dingetjes gedaan, de lader voor de hoofdaccu’s vervangen en zo maar we doen vooral niets. Heel gezond.
We horen graag van onze lezers via de commentaren maar deze keer heb ik die even uit gezet. Ik ga ervan uit dat jullie allemaal met ons meeleven en dat wordt gewaardeerd maar ik wil geen dialoog over de gezondheid. Volgende keer weer.