van Rotterdam naar Limay - deel 2
Wachten tot het opklaart boven sluis Venette in Compiegne
We vertrekken de 26e uit Janville. Het is wat mistig, maar het zicht is goed genoeg.
Normaal vaar ik ook in dichte mist maar we gaan straks de Oise op en sommige bruggen daar kunnen lastig zijn. Iedere brug is weer anders en je moet goed weten waar de pijlers staan en waar je moet varen. Daarbij hebben we het ook nog voor stroom, we zijn afvarend dus even afstoppen om eens goed te kijken is er niet bij.
Zoals bijna overal in Frankrijk zijn pijlers, borden en tonnen niet verlicht hoewel ze soms essentieel zijn voor een veilige vaart. We hebben daarom sterke schijnwerpers aan boord, maar daar heb je in de mist niets aan.
Direct na het eiland beneden de sluis van Janville valt het dicht en zien we niets meer. Het is nog donker en het zicht is misschien 100 meter. Dit is een erg smal en bochtig stukje, zelfs op het kleinste radar bereik is er weinig te zien. Het stroomt stevig, met 1000 t/m lopen we nog 12 km/u. Met dit toerental is het lastig sturen, weinig druk op het roer, maar ik durf hier nu echt niet harder te varen.
We bereiken uiteindelijk de Oise, maar ook hier is niets te zien. De eerste brug boven de stad is met dit zicht een hele lastige. Je moet afvarend door de stuurboord opening, die is niet breed en direct na de doorvaart moet je langs een eilandje.
Wachten tot het opklaart boven sluis Venette in Compiegne
We besluiten om voorlopig boven sluis Venette te blijven liggen. Soms moet je verstandig zijn en gewoon even niet doorvaren. Ook Franse schepen horen we via de marifoon klagen over het lastige varen, met name bij die bewuste 1e brug. En die schippers zijn hier meestal opgegroeid.
Tegen 11:00u klaart het weer een beetje op. Het zicht is nog steeds niet enorm, maar goed genoeg om te gaan varen. Een paar kilometer beneden Compiegne klaart het aardig op en zien we zelfs de zon. Je vraagt je dan altijd af of de mist plaatselijk was of dat het gewoon overal is opgeklaard.
De Oise
Het zicht blijft de rest van de dag goed genoeg om te varen en er is weinig verkeer, we schieten goed op.
De volgende dag is het de 27e, het is de bedoeling dat we vandaag in Limay aankomen.
Zodra we de Oise uitvaren valt het weer potdicht van de mist. We varen naar sluis Andresy waar we gaan vastmaken. We zijn maar één keer eerder over dit stuk Seine gevaren richting Limay en ik ken het nog niet goed genoeg om dat zonder zicht te doen. We vinden twee vrije palen en maken vast. Dat is nog lastig, ik wil in verband met onze schade aan bakboord niet te hard tegen de palen aankomen, we kunnen de kopschroef niet gebruiken en we hebben nog een stevige stroom in de kont. Ik trek het schip achteruit naar de palen zodat ik er niet tegenaan gedrukt wordt en op ieder moment weer af kan sturen.
Vastmaken op de palen boven sluis Andresy. De sluis ligt vlakbij maar is niet te zien.
We zijn hier echt niet goed bekend, we weten niet eens of we dichter bij de sluis wel kunnen vastmaken. Bij Franse sluizen is dat niet altijd even vanzelfsprekend.
Ook hier klaart het gelukkig na een tijdje weer op. Het zicht is nog steeds niet optimaal, misschien 1000 meter, maar we zien tenminste iets en zo durf ik de toch brede Seine wel af te varen.
De volgende uren klaart het nauwelijks op maar het zicht blijft goed genoeg. Tegen 15:00u bereiken we de haven van Limay. De invaart is hier een beetje speciaal, er liggen nogal wat tonnen maar op de radar is goed te zien hoe het in elkaar steekt.
Limay
We hebben onze bestemming bereikt.
Lossen in Limay. Ze werken hier gewoon professioneel, heel anders dan bij het laden. We zijn snel leeg.
Het lek in de zij, nu zonder het stempel. Het is maar een heel klein scheurtje, maar er kwam toch aardig wat water door naar binnen.
De volgende ochtend lossen we. Zodra we leeg zijn fotografeer ik het lek van binnen en van buiten zonder stempel, voor de verzekering. We hebben waarschijnlijk een lokatie gevonden om te repareren, in Conflans.
We varen diezelfde middag nog naar Conflans. Weekend, we gaan maandag kijken of we kunnen repareren, we hoeven pas volgende week maandag te laden in Pont-Saint-Maxence op de Oise.
We hebben net contact gehad met de reparateur hier in Conflans, we kiezen voor een kleine nood reparatie zodat we weer dicht zijn, de echte herstelling gaan we in Nederland doen.
We horen graag van onze lezers via de commentaren, dus laat van je horen, link naar de post, interactie is erg welkom.